Laatst gaf ik een training ‘programmamanagement’, waarin we het belang van het ‘verhaal’ bespraken. Een programma is het geheel van projecten en andere activiteiten gericht op het bereiken van een ambitie. Een mooi, maar wat abstract groot doel dat wat verder in de toekomst ligt. De weg er naar toe is complex, vooral ook omdat betrokken invloedrijke partijen soms tegengestelde belangen hebben. Het is dus zaak al deze belanghebbenden te verleiden zich in te spannen voor die ambitie. Het goede verhaal is dan een van de voorwaarden om dit te laten slagen. Het gaat om een verhaal waarin een boodschap ligt die als oproep gaat werken voor de betrokken personen. Die door het verhaal met die boodschap enthousiast raken en daardoor bereid zijn energie te steken in het bereiken van die ambitie en het oplossen van conflicterende belangen.
In de training vertelden we elkaar het verhaal dat ons zelf, als programmamanager, inspireert om te doen wat we doen. Het leuke van deze oefening is overigens dat we elkaar inspireerden: goede verhalen hebben een activerende werking.
Een van de verhalen was die van Tessa. Zij heeft na haar studie in Zuid-Afrika gewerkt. Veel medestudenten gingen haar voor. Vrijwel iedereen, vertelde Tessa, ging er heen met de bedoeling zo veel mogelijk mensen te helpen. Wat er gebeurde was dat misschien wel tientallen mensen ‘een beetje’ werden geholpen. Dat beetje bleek niet genoeg om echte vooruitgang te boeken. Nadat de hulp stopte, zakte iedereen weer terug naar het oude niveau. Ik heb het anders aangepakt. Ik wilde werkelijk wat betekenen, maar dan structureel. Ik focuste me op één persoon. Daardoor was ik in staat die persoon op een veel hoger niveau te brengen. Bovendien was hij aan het eind van mijn periode van vrijwilligerswerk in staat zelf deze opgaande lijn voort te zetten. Zij constateerde dat dit een ‘wereld van verschil’ was voor die persoon. ‘Er gebeurde echt iets en het had structureel effect.’
Samen formuleerden we ter plekke de ‘Wereld Van Verschil theorie’. Je kunt beter een persoon echt helpen dan tien half. Immers, die ene persoon is zo goed geholpen, dat hij in staat is daarna anderen net zo goed te helpen. Om wel de hardnekkigheid van de oude routine te doorbreken. Daarna zijn twee personen in staat weer twee anderen echt te helpen. Deze werkwijze lijkt op korte termijn misschien minder op te leveren dan wanneer je je direct op tien mensen richt, maar op de langere termijn is het een wereld van verschil.
Naar ons dagelijkse werk vertaal ik dit door te constateren dat het effect van je inspanningen vele malen groter is naarmate je in staat bent meer te focussen. Je kunt je beter concentreren op één persoon, team of situatie in plaats van multitaskend alles tegelijk te proberen te regelen. Of iedereen het naar de zin te maken. In die gevallen ben jij heel druk, maar je bereikt weinig, of niets.
Met focus zie je werkelijke verandering ontstaan. Het kost tijd, maar die verdient zich terug. In waardering, omdat je er werkelijk toe doet. Maar ook omdat degene die je hebt geholpen jou weer helpt. Zo kom je verder. Je haalt echte resultaten en bovendien is het een veel leukere manier van werken.
Het verhaal van Tessa heeft mij in ieder geval gestimuleerd er op bovenstaande wijze over door te denken. Zij nam mij mee in haar verhaal en heeft op die manier mijn gedrag beïnvloed. En ik geef het weer door en gebruik het op
plekken waar het relevant is. Wellicht inspireert deze blog jou ook te zoeken naar hoe jij een ‘Wereld Van Verschil’ kunt zijn in je werk, je klanten, je collega, medewerker, of wie ook.
We gaan het merken!
Nieuwsgierig of wij een wereld van verschil kunnen zijn voor jou(w organisatie)? Laten we dat eens verkennen in een inspirerend gesprekmet een kopje koffie. Ik vind het superleuk om anderen enthousiast te maken met nieuwe ideeën die de start kunnen zijn van interessante aantrekkelijke veranderingen.
Een afspraak is zo gemaakt: 06 44264418.