Verzuim
Het woord verzuim heeft een negatieve klank, het woord laat een bittere smaak achter na het uitspreken. Verzuim betekent dat er iets of iemand ontbreekt of afwezig is terwijl de aanwezigheid wel verwacht werd.
Als mensen uitvallen door ziekte is er vaak opeens een groot probleem en wordt er aandacht besteed aan het niet meer aanwezig zijn van die persoon. Vraagstukken als “hoe krijgen we hem zo snel mogelijk weer waar we hem hebben willen?” en “wat gaat zijn verzuim ons kosten?” vliegen over de tafel. Die aandacht en energie had beter eerder aan deze persoon kunnen worden besteed.
Degene die door zijn mentale of fysieke gezondheidsproblemen (tijdelijk) niet meer kan werken, voelt zich niet minder ellendig. Bij hem zullen andere vraagstukken de hoofdrol spelen. Want wat voor hem belangrijk is, is dat hij zich weer fit, gezond en gelukkig voelt en vervolgens weer zo snel mogelijk aan het werk kan. Had hij echter niet beter eerder meer aandacht aan zijn fysieke en mentale gezondheid kunnen besteden?
Hieruit kun je concluderen dat geen van de betrokken partijen blij wordt als we het hebben over ziekteverzuim.
Als we de film even terugspoelen kunnen we ook concluderen dat in het geval van ziekteverzuim dit veelal niet het eerste verzuim is dat plaatsvindt. Ik zal de film terugspoelen. Let, terwijl je meekijkt, eens op, op welke manieren er verzuimd wordt om te doen wat eigenlijk beter voor je algehele fysieke en mentale gezondheid zou zijn.
En… de film draait…
Voor veel mensen begint de dag zittend in de auto op weg naar het werk. Zo ook voor Menno. Op het werk aangekomen staat Menno voor de keuze: gaat hij met de lift of met de trap naar zijn werkplek? Daar begint de excuus maker in zijn brein zijn stem al te verheffen. “Neem de lift, anders kom je bezweet aan! Je moet de hele dag nog!” roept hij luid. Wat de excuses ook zijn, Menno heeft wilskracht nodig om tegen deze stem in te gaan en te kiezen voor wat het beste voor hem is…… de trap!
Eenmaal aangekomen op de juiste verdieping loopt Menno naar zijn werkplek en dan…. PLOF! Hij laat zichzelf vallen in de stoel om daar de rest van de werkdag niet meer uit op te staan. Oké, hij gaat tussendoor wel naar het toilet. Eten doet hij aan zijn bureau en met een beetje geluk haalt zijn collega vandaag koffie voor hem.
De klok staat op 5 uur… Yes! Deze werkdag heeft Menno weer overleefd en hij voelt zich zo gaar als een kippetje aan het spit. Met een zwaar hoofd, pijn in zijn nek en schouders pakt hij zijn spullen bij elkaar en loopt…….. naar de lift, om vanaf daar de parkeerplaats op te lopen om in zijn auto neer te dalen.
Eenmaal thuis eet Menno snel een hapje. Een kant en klaar maaltijd want dat is wel net zo makkelijk. De afwasmachine draait de afwas voor hem terwijl hij op de bank neerploft. “Zo dat heb ik wel verdiend na een dag werken, pootjes omhoog en verstand op 0”. Ook hier gaat hij alleen maar van de bank af om naar het toilet te gaan, wat te drinken te pakken en zichzelf te trakteren op een zak chips.
“Gaaaap! Is het al zo laat? Tijd om naar bed te gaan.” Menno maakt een ‘afsluitrondje’ door het huis, lichten uit, deur op slot, pyjama aan en daar ligt hij al onder de dekens.
De volgende ochtend schrikt hij wakker van de wekker die voor zijn gevoel veel te vroeg rinkelt en begint het riedeltje weer van voor af aan.
Herkenning?
Herken jij je in Menno? Vind je het dan raar dat je spieren en gewrichten niet zo soepel zijn. Dat je lusteloos bent. Dat je wellicht wat gegroeid bent in omvang. Dat je naast lichamelijke mankementen ook merkt dat je mentaal niet helemaal gesmeerd loopt. Je loopt vaker vast met je gedachten, hebt concentratieproblemen, slaapt minder goed, vindt thuis voor de buis zitten genoeg omdat je geen puf hebt om überhaupt de deur nog uit te gaan zelfs niet om iets leuks te ondernemen. En dan zijn er nog van die die kwellende vraagstukken “is dit alles? Wat wil ik met mijn leven, ik voel me niet happy, ik ben onzeker over mezelf etc.”
Als je een paar uur achter je bureau zit te werken, is je lichaam in verschrikkelijke inactieve staat. Geen wonder dat je na een dag werken kapot bent en die to-do-lijstjes nooit afgewerkt krijgt.
Je bent voor nu even genoeg met de neus op de harde feiten gedrukt. En ik heb goed nieuws voor je. Met een paar kleine, makkelijk toepasbare aanpassingen voel jij je binnen de kortste keren weer fit, gezond en ben je productief en heb je zonder lichamelijk barrières van het zitten weer zin om dingen te ondernemen.
Dus het verzuim bij ziekte begint al in een veel vroeger stadium met verzuimen van andere essentiële zaken. Verzuimen van bewegen op de werkvloer. Het verzuimen van goed communiceren op de werkvloer. Het verzuimen van verantwoord eten. Het verzuimen van lol maken met elkaar op de werkvloer. Het verzuimen van het geven van complimenten en het uitspreken van waardering.
Stop met verzuimen en kom in actie!
Ilona Bloeme, Partner van Symion
Symion, omdat mensen het verdienen