Het leuke aan leiderschap is dat je de leiding mag nemen maar dat is meteen ook het lastige: er wordt immers van jou verwacht dat je daadwerkelijk de leiding neemt èn geeft.
Best een lastig dillemma als je er even over nadenkt, temeer daar leiders vaak omgeven zijn door autonome professionals die ook de ruimte willen hebben om binnen de kaders autonoom te zijn. De leider die hen te veel stuurt, wordt dominantie verweten; de leider die het te veel aan zijn mensen overlaat juist slapte. Ga er als leidinggevende maar aan staan.
De veranderende zakelijke wereld
Daar komt nog bij dat de wereld waarin men leiding geeft aan enorme veranderingen onderhevig is. Leiders van nu kunnen zich beslist niet veroorloven alles bij “het oude” te laten, hoe groot het succes ook is dat “dat oude” hem of zijn bedrijf tot nu toe heeft gebracht.
Je hebt immers te maken met grote veranderingen ten gevolge van technologische ontwikkelingen, maar ook met veranderingen in onze samenleving. En niet in het minst met een andere kijk van jouw markt op zaken doen.
Ik hoorde onlangs een ondernemer zeggen, dat het tot voor kort vanzelfsprekend was dat tevreden klanten bij je blijven terugkomen.
Maar de wereld is -vooral door internet- kleiner geworden, waardoor die vanzelfsprekendheid niet meer iets is waar je als leider of leidinggevende nog op kunt rekenen. Zo was tenminste de ervaring van die betreffende ondernemer.
De echte leider houdt juist van veranderingen en past zich aan
We kunnen er van alles van vinden maar veranderingen zijn een gegeven. En als leider of leidinggevende moet je daar maar het beste van maken.
Ik ben van mening dat de echte leider er zelfs een enorm genoegen in schept om met veranderingen om te gaan. Dan staat de echte leider in hem of haar juist op.
In dit kader is het goed je te realiseren dat het in de natuur ook zo geregeld is: het organisme dat zich het best weet aan te passen, overleeft immers.
Sommige dingen veranderen niet
Wat niet verandert is dat bedrijven nog steeds continuïteit moeten nastreven. Daarbij speelt bijvoorbeeld de zorg om investeerders ook op langere termijn te kunnen terugbetalen. Maar ook de zorg om mensen die voor je werken te kunnen blijven betalen. En dat jouw mensen het werk dat ze met passie en plezier voor je doen, zullen volhouden. Alleen al dat laatste verdient zonder meer jouw aandacht: je mensen gemotiveerd en employable te houden.
De goede combinatie vormt het goud
Daar waar leiders het zich langere tijd hebben kunnen veroorloven vooral vanuit financiële kengetallen en vanuit louter economische beginselen te kunnen sturen en leidinggeven, is hun aandacht nu verdeeld over meerdere velden en handelen ze tegelijkertijd:
- resultaatgericht, voor optimaal rendement en resultaat
- mensgericht, om het beste bij je mensen naar boven te kunnen halen
- performance gericht, voor optimaal presteren van de hele organisatie en te borgen dat deze zich goed staande houdt
- marktgericht, om adequaat in te kunnen spelen op veranderingen in de markt.
Ik schat in dat dat veel leiders of leidinggevenden daar ver mee komen, maar toch een of meer van deze aspecten in de praktijk wat minder aandacht geven. Vaak vanwege tijdgebrek. De leider van nu heeft blijkbaar gebrek aan kwaliteits-tijd (Kwali Tijd). Desondanks is het maar zeer de vraag of je het je lang kunt veroorloven een van de genoemde aspecten minder aandacht te geven.
Als je daar eens over wilt sparren, dan kom ik graag eens bij je op de koffie.
Graag hoor ik over jouw kijk op jouw bedrijf en jouw visie op leiderschap. Maar houd er dan wel rekening mee dat ik je respectvol en performancegericht zal tegenspreken!
Alex Janssen, Symionaut