‘Werkgevers en werknemers zijn aan zet door meer bereidheid te tonen om statushouders een kans te bieden op de werkvloer’
Deze aanbevelingen stond in het SER rapport ‘Vluchtelingen en werk: een nieuwe tussenbalans’, gepresenteerd op 25 mei 2018. Het rapport schrijft onder meer dat slechts 11 procent van de volwassen asielzoekers na 2,5 jaar een baan heeft gevonden. Vaak voor bepaalde tijd en in deeltijd. Daarmee krijgt de asielzoeker geen stabiliteit en weinig zekerheid. Hier liggen kansen voor de vele bedrijven die de vacatures maar niet gevuld krijgen. De SER roept bedrijven op hierop te investeren om zo te komen tot loyale werknemers.
Beweging van twee kanten
Integratie van culturele verschillen op de werkvloer wordt vaak onderschat bij werkgevers en werknemers. Nieuwkomers krijgen te maken met veel ongeschreven regels die voortkomen uit de bestaande normen en waarden van de teamleden of van het bedrijf. Wanneer iemand zich niet houdt aan deze ongeschreven regels, is uitsluiting het antwoord.
Diversiteit op de werkvloer is te vergelijken met ritsen in het verkeer. De dominante groep die de gelederen gesloten houdt, is als het verkeer op de hoofdrijbaan die bumper aan bumper blijft rijden. Voor wie in wil voegen is geen ruimte, zij worden letterlijk rechts of links gepasseerd. Ritsen vraagt van de ‘witte auto’s’ om ruimte te geven en van de ‘kleurrijke auto’s’ om soms iets af te remmen en op een ander moment iets gas te geven.
Om het beeld te versterken gaan we uit van witte auto’s op de hoofdrijbaan en gekleurde auto’s die willen invoegen. In de witte auto’s zitten mannen en vrouwen, jong en minder jong, in werkkleding. Wit met gekleurde accenten voor mensen die in de zorg werken, witte overalls voor de voedingsindustrie, groene overalls voor groenvoorzieningen, blauwe overalls voor technische beroepen, oranje overalls voor de wegenbouw enz. enz.
In de gekleurde auto’s die willen invoegen op de hoofdrijbaan zitten ook mannen vrouwen, jong en minder jong, maar zij dragen niet dezelfde kleding als de automobilisten op de hoofdrijbaan. Sommige dragen nog een broek of jas in dezelfde kleur als de mensen op de hoofdrijbaan, anderen zijn helemaal anders gekleed. Ook al zijn er weinig overeenkomsten, men heeft de wens, de drive om in te voegen. Men wil invoegen in de hoofdrijbaan om mee te doen in de samenleving. Daar hoort werk bij.
Iedereen zijn eigen bagage
Zowel de mensen in de witte auto’s op de hoofdrijbaan, als de mensen in de gekleurde auto’s die willen invoegen, hebben allemaal een culturele bagage bij zich. Bij de een is de bagage meer herkenbaar en zichtbaar dan bij de ander. Iedereen verpakt het op zijn eigen manier. Het zijn voor iedereen vier voorwerpen, of thema’s waarin verschillen tot uitdrukking komen:
- Hiërarchie, afstand tussen mensen, respect of ontzag
- Ik/wij, individueel/collectief
- Man/vrouw verhoudingen, (masculiniteit en feminiteit)
- Omgaan met wat anders is!
Samenwerken biedt perspectief
Zolang de mannen en vrouwen in de witte auto’s bumper aan bumper blijven rijden, blijft alles bij het oude. Zij werken hard en maken lange dagen. Het werk moet af, targets gehaald en er zijn te weinig collega’s. De gekleurde auto’s kunnen pas de rijbaan op als alle witte voorbij zijn. Gevolg is dat ze werkgevers niet weten te bereiken. Dat houdt werkgevers onwetend over dat er mensen zijn die met trots de overall van het bedrijf willen dragen. Met soms wat extra begeleiding (en eventueel opleiding) is hier volop capaciteit beschikbaar. Ritsen, ruimte bieden aan de ander, is een voorwaarde voor een soepele integratie op de werkvloer.
Durf te vragen
Naast ruimte om in te voegen, is er belangstelling, of nog beter nieuwgierigheid, nodig naar elkaars bagage. De chauffeurs van de witte en gekleurde auto’s vertellen elkaar over de ongeschreven regels. Zo ontdekken alle chauffeurs dat de eigen bagage niet vanzelfsprekend is en dat de bagage van de ander wel anders is maar ook kansen biedt. Ze ontdekken dat anders ook goed kan zijn. Soms gebruiken ze verschillende woorden voor hetzelfde of juist dezelfde woorden voor een andere inhoud. De toren van Babel in het vlakke Nederland.
De krapte op de arbeidsmarkt en welwillende nieuwkomers kunnen elkaar verder helpen, door in elkaar te investeren. De bereidheid om samen verder te komen is de basis voor integratie op de werkvloer.
Integratie op de werkvloer begint bij de bewustwording van de werking van uitsluitingssystemen en de nadelige effecten daarvan voor het team. Symion heeft een bewustwordingsprogramma met betrekking tot integratie op de werkvloer ontwikkeld. Bovendien biedt Symion uw medewerkers ook kennis en van daaruit vaardigheden om het ritsen optimaal toe te passen.
Symion ziet het bevorderen van ‘ritsen’ als uitdaging. Dit moet en zal lukken! Gelooft u dat ook? Ziet u het ook als uitdaging van uw organisatie een kleurrijk(er) integraal geheel te maken?
Neem contact op met Marrie Stoffer via 06 83941788 of mail naar Marrie@symion.nl